Kategoria: Lifestyle

To nie będzie wpis o nowej grze czy pomyśle na wprowadzenie nowego materiału.

To będzie wpis trochę „dawno, dawno temu…”

Czy kiedykolwiek zastanawiałaś się/ zastanawiałeś się dlaczego jesteś nauczycielem?

Lubisz dzieci?

Od małego uczyłaś misie i lalki?

Ja nie…

Do drugiej klasy liceum myślałam, że będę prawnikiem (trochę lubię się kłócić:)). Potem myślałam nad radcą prawnym (niedaleko do prawnika:)) czy notariuszem… Potem był pomysł PR i rzecznika prasowego, ale mój tata stwierdził, że się do tego nie nadaje (serio??:))

I nagle, dwa lata ode mnie starsza kuzynka zaczęła studiować anglistykę (kocham Kamilkę całym sercem a mój Partner Życiowy twierdzi, że jakbym mogła to bym się z nią ożeniła:) ale nie mogę:))

I wtedy zapaliła mi się lampka! Lubię angielski, kocham Kamilkę no to ja też będę studiować anglistykę:)

W sumie nie wiedziałam co potem po tych 5 latach. Licencjat skończyłam w kierunku nauczycielskim ale już magisterkę robiłam na kierunku kultura – media – translacja. Długo myślałam nad tłumaczeniówką, trochę broniłam się przed szkołą a jak już to myślałam tylko liceum albo studenci (hahaha). I nagle zrządzeniem losu (w sekretariacie jednej szkoły podstawowej pracowała moja koleżanka z gimnazjum) zadzwonili, że potrzebują anglisty na zastępstwo. To był 5 rok studiów więc stwierdziłam, ze spoko dam rade. Do czerwca a potem się zobaczy…

Moja obrona przed szkołą to nie dlatego, że nie lubię dzieci… to nie tak…

Wiele osób zostało nauczycielem bo miało wspaniałego nauczyciela. Ja też takich miałam, niekoniecznie tych z języka angielskiego (ale tych także:) szczególnie w liceum:) w gimnazjum i szkole podstawowej to była sinusoida.)

Dzisiaj zmarła Pani Ewa Demarczyk. Wiem, nie jestem taka stara aby ją pamiętać jak występowała na scenie. Ale moja Pani z historii w liceum, którą ja bardzo ceniłam i cenię dalej, kochała utwory Ewy Demarczyk. I w jeden poniedziałek bo rozmowie o Tańcu z Gwiazdami padło zdanie o Ewie Demarczyk i pierwsze co zrobiłam po przyjściu do domu to Youtube i sprawdzenie. Mój ulubiony utwór? Rebeka. Piękne.

Niektórzy zostają nauczycielem bo miało „słabych” nauczycieli i chcieli być lepsi i sprawić aby dzieciaki chciały się uczyć i być wzorem, co również w jakimś stopniu ma wpływ na to wszystko co robię teraz z różnym skutkiem…

I tak sobie myślę, że ten pozytywny wzór do naśladowania, który dostałam od tych dobrych nauczycieli wygrywa dlaczego jestem tu gdzie jestem.

Bo jedno słowo na lekcji czy w rozmowie czasami otwiera oczy i ma wpływ na całe życie.

Niektórzy wiedzą, że pracują z dzieciakami od 4 klasy do 8, z dorosłymi na kursach czy na uczelni. Czasem jak plan – będę pracować tylko z dorosłymi nie wyjdzie to trzeba się dostosować i zaakceptować i pamiętać, że wszystko co się robi ma wpływ na innych i że nie na wszystko ma się wpływ.

A jaka jest Wasza historia?

Plany, marzenia i jeszcze raz marzenia

*Kto przeczytał poprzedni wpis wie, że chciałabym odwiedzić miejsce kręcenia filmu New York I love you –  btw film był super, nie możliwe że kręcili go tak dawno -2008 rok). Miejsc, które chciałabym odwiedzić jest dużooooo więcej, może będzie osobny wpis:)

* W 2019 podjęłam walkę z dzielnie wychodowanymi kilogramami, nie udało się, może teraz się uda 🙂

* Chciałabym też znaleźć w sobie te motywację i samodyscyplinę żeby ćwiczyć i zdrowo jeść i nie pić tyle winka;)

* Chciałabym być bardziej zorganizowana i systematyczna (chociaż wszyscy mówią, że jestem), ale ja wiem, że zawsze może być lepiej 🙂

* Mogłabym też używać mniej brzydkich słów i nie jest to kupa czy kupa;P

* Mam nadzieję, że uda się pojechać z cudowną grupą klasy 8 (szkoły Katolickiej) do Anglii na warsztaty językowe (już w kwietniu) oraz na Euroweek (ciągle nie powstał wpis o tych cudownych warsztatach w Kotlinie Kłodzkiej) w maju.

* Chciałabym znaleźć balans między pracą a życiem osobistym bo bardzo dużo pracuje a życie osobiste szwankuje (nie czuje, że rymuje).

* Chciałabym czytać więcej i oglądać więcej fajnych seriali bo telewizji się oglądać nie da, ale mam Netflix więc może się uda:) W kolejce czekają You, The Crown, Stranger Things oraz 4 sezon Paper House jak już się pojawi. W telewizji oglądam z przyjemnością dwie rzeczy – googlebox – bo odmóżdża i Polacy za granicą – bo pokazuje świat.

* Chciałabym też podróżować, zwiedzać, podróżować i jeszcze raz podróżować.

Happy New Year

Wpis o podsumowaniu roku 2019 nie mogłabym zacząć od podziękowaniu Wam za to, że jesteście, że czytacie, że komentujecie. Bardzo się cieszę kiedy piszecie do mnie, że materiały są super, albo że gdzieś jest literówka, albo że coś nie da się ściągnąć.  1891 osób w rok, uważam, że to super i dziękuje każdej i każdemu z Was;)

O prowadzeniu takiego bloga marzyłam (po cichutku) od dawna i 2019 okazał się być rokiem, kiedy udało się to marzenie udało się spełnić.

W trakcie ostatnich 12 miesięcy powstały 44 (tak policzyłam:)) wpisy. Najróżniejszych. Od wpisów o grach, materiałach, pomysłach, podróżach po książki i ciut informacji o mnie.

Oczywiście największą popularnością cieszyły się materiały darmowe:)

Trimino i bingo do Egzaminu 8-klasisty wygrywa -to jasne, ale i te materiały za które trzeba zapłacić bo liczy się pomysł i zawartość oraz czas poświęcony na wykonanie tych materiałów też miały wzięcie.

Wpisy powstawały wszędzie;) w najdziwniejszych miejscach:). Na kanapie przed telewizorem, w sypialni o 5 rano jak nie mogłam spać, w samochodzie (bardzo dużo) czy nawet w Urzędzie Wojewódzkim w kolejce po paszport…:)

Najbardziej zaskakujące i najtrudniejsze dla mnie były warsztaty w Warszawie dla WCEIS gdzie po raz pierwszy publicznie mówiłam o swoich grach a później miałam warsztaty dla nauczycielek. Było sympatycznie, stresująco, motywująco i inspirująco.

Idąc za ciosem i za zgodą Dyrekcji szkoły (Niepubliczna Katolicka Szkoła Podstawowa im. Świętej Rodziny w Katowicach ), gdzie uczę, udało się przeprowadzić warsztaty dla nauczycielek.

Kwiecień, pomimo że nie dotknął mnie osobiście, minął pod znakiem protestu Nauczycieli. Ameryki nie odkryję mówiąc, że nauczyciele wychowali wszystkich od Pana Prezydenta do Pani Sprzątaczki i to oni są najważniejsi w tym kraju, szkoda, że nie wszyscy to rozumieją.

W między czasie skończył się roczny kurs dla nauczycielek w IDN w Katowicach i otworzyła się nowa grupa, z którą pracuję i będę pracować do kwietnia 2020.

Wakacje w ukochanej Chorwacji pod namiotem z dużą ilością dobrego jedzenia i winka. Najbardziej zaskoczyła i zachwyciła mnie Bośnia i droga do Sarajewa (bunkier Tito i instalacje Artystów) oraz samo Sarajewo. Gorąco polecam. W trakcie wakacji nadrobiłam trochę lekturowo-czytaniowo i wyleżałam się i wyspałam za cały poprzedni rok szkolny.

W sierpniu miałam okazję być i prowadzić półkolonie we Wrocławiu wraz z Karoliną w Szkole Językowej Mówię Ci (jeśli szukacie super szkoły i super lektora to gorąco polecam – link jest tutaj) Były to bardzo kreatywne 2 tygodnie z cudownymi dzieciakami i ich rodzicami:)

Od września, dzięki TIE dostałam szansę pracy w innej, drugiej szkole NDS w Katowicach (link do szkoły jest tutaj) . Poznałam tam mnóstwo wspaniałych osób i to jest dla mnie najważniejsze (imiennie wymieniać nie będę, ale mam swoją grupę wsparcia:)).

W październiku udało się zobaczyć Francję i Hiszpanię (nie samą pracą człowiek żyje…)

Od listopada wiem, że moje marzenie o wizycie w USA jest bliżej (pod warunkiem, że mój zakupoholizm ubraniowy, butowy i torebkowy się skończy) odkąd Mr D & Mr T. ogłosili, że możemy podróżować do Stanów bez wiz. Nabyłam dwa przewodniki i w głowie układam plan podróży (druga połówka chce zobaczyć tylko (!) sekwoje -> ja wszystko) i gram w jackpota żeby udało się zfinalizować i zfinansować te marzenie:)

I w grudniu powstało najnowsze dziecko – konkurs Bożonarodzeniowy, który angażuje dzieci do pracy kreatywnej, uczy wrażliwości, motywuje i sprawia, że oczekiwanie na święta mija dużo szybciej.

A plany na nowy rok?

Mnóstwo, ale to już w innym wpisie:)

Obyśmy byli zdrowi, resztę się jakoś ogarnie:)

Happy New Year !!